|
sözcükler-duru hanım'la düzgün bey'in düşleri
SÖZCÜKLER
gözleri azıcık sen olan bir gökle
buradayız
karayelin ağzında
eskide kaldı
benimle koşup oynayan ayışığı
taaa çocukluğumda
çimerdik akşamdan sabaha
ayışığında
çivilerdim
kale duvarlarının birine
rüzgarsızlığı, ve
sevgisizliği
dal kime göre yaşamın yengeni
yaprak hangimize göre
gülme şöleni
hangi mektuba ilk tümce
sözcük olamamışken
henüz
hangi dağa ulu bir baş
yalnızlık
her zaman kaçacak delik bulmuştur
yarıldı toprağın nasırlı elleri
göğün kavruk yüzüne
sitemli bakmaktan
iğne ile kuyu kazan babam
sevdanın koynunda
unuttu beni
geceyle aynı yolun yolcusu
tırmanıyorum aynı yel basamakları
kulaklarımı korkunun sinir uçlarına dayayıp
aydınlığı çiğneye
eze, yükseliyorum
kadının yüzü hız kazanan acını ayak izi
03.01.2008 / Ankara
DURU HANIM’LA DÜZGÜN BEY’İN
İNSAN DÜŞLERİ
A
Düzgün Bey’in “miş”li seçeneği
çok sevgili bir seçenekle açmıştı gözlerini
yol mevsimi, düzgün bey
düzgün bey yedi deniz kovgunu
karanlık “mış” senin içindeki, düzgün bey
kalbini ona göre ayarla
Duru Hanım’ın “mış”lı öyküsü
vaktin geldi uçma bilgisine kuşbakışı
aman, duru hanım
göğüs kafesini hazırla yol hayatına
tanecik duru hanım
“miş” senin kalburüstü göstergen
yüzünün girdabı uzaklardan duyuluyor
düzgün bey,
soyun “muş”
giyin “miş” seçeneği
gözlerin gürültüsü toplam bir kent
duru hanım
çoklu azlı söylenir
dal budak tarihle
natürel “miş” dediler, nü çağı onun için
girdi ezber bir öyküyle kentin “miş” hayatına
Duru Hanım’la Düzgün Bey lav meridyen
yüzünkoyu düş’tü düzgün bey
sabah şekillenmesi meğer
dikiş tutmaz lirik geceyle haşır neşir
dolaysıyla anlatılır şöyle böyle göçmen menzile
gençliğin
mademki nü üzere bölünürsün
hücre haline
düzgün bey olduğunu bil
yırt şeyini!
İnsan aynı…
Duru Hanım’la Düzgün Bey’in
İnsan Düşleri
B
sen buysan
bizim ne diyeceğimiz var
öncelikli doğumla masal yönünü sevindir
hay duru hanım
unutma
şiir günü yazıldığını
alnımıza
yazgımıza “mış” olarak
girdiğini!..
düzgün bey, dolaşık dere
bulanık su, duru hanım
haydi anlat bakalım
indir dereyi avluya, akıt suyu balkona
duru hanım’la düzgün bey kar ekseni
yel çemberi ya da
piramit gecede firavun sevişirler
nil yörüngede
yutkunur seher yeli
esiverir ağız dolusu
yalnızlığı avutan şipşirin aydınlık üstüne
meğer ki
üstümüze dökülen
kar!
çığır yol
gel…
dilini bütüne çevir
azı çoğula
duru hanım’la düzgün bey’in insan düşleri
bir dağ…
hele bir gözleri vardı duru hanım’ın
“yandım Allah” dedirten
16 Ocak 2008
Velicem Yılmaz
Şehir: ankara
Doğum Tarihi:: 1945
|
