Ufuk Yedi Renk
Ufuk yedi rengin selintisi! Durmadan zaman öldüren Bir odada yorgun... Kurumuş bir gül kadar dolgun.
Kader ahına, kendi ağlayışına Devamlı böyle yanlız başına Geri dönmeyen çocukluğum Zavallığım, çabuk serpilmişliğim.
Dağlar kadar büyük hayal gücüm, Ağlamışlığım, kayıp olmuşluğum, umudum Yollar boyunca sürüp giden, Ve yıllarca süslediğim hayal...
Caddeler boyu tek başıma Ellerim cebimde sağa sola bakarken, Yıkılmış onurumla bulduğum, Gözlerimde umut ışıklarıyla yaş.
Başara bildiğim düşüm Ben esintilerle yolara düşen Yedi renkten yeşil değil siyahım Ölü şehirlerin kumsalında unuttuğum.
Şehir: Ankara
Doğum Tarihi:: Demir Söğüt
|