KARDELEN
Sen! Kar düşen yüreğimde tek bir çiçek kardelen! Mevsim soğuk, rüzgar ıssız bir sokakta devriye Öyle korkuyorum ki gelmeyeceksin diye İhtimal bu mevsimde ayrılık da var ama Nasıl sessiz, zamansız girdin yorgun dünyama Sapladığın korkuya tahammül mü edilir? Ben gönlüme güvendim, seni ancak o bilir. Sen! Ağlayan yüreğimin tek umudu kardelen! Bilmem ki gönlüm seni koklamaya doyar mı? Söyler misin dünyada sevmek gibisi var mı? Acının kalbi benim, saadetin ruhu sen İki tezat bir masalda buluşur mu kardelen? Dedim ya muhabbet bu. Gülüşünün uğruna Kalbimi ellerimle çıkarıp versem sana Ne sen bakışlarınla hırpalasan sevgimi Ne ben güzelliğinden kaçırsam gözlerimi. Sen! Buz tutan yüreğimin tek ateşi kardelen! Saatlerce koklasa, kalbim sana doyar mı? Bu aşkla kollarında ölmek gibisi var mı? Yıldızlar avutmazken bir an gözlerin kadar Ne sen serbestsin bugün, ne ben de cesaret var. Biliyorsun ben muhtaç, sen ilaçsın yarama Dünyada sevmek kadar ayrılık da var ama Sen gönlümün kışında bir kıvılcım kardelen Vuslatı yaşayalım bu son demde sen ve ben. İstersen gün doğmasın, emret dilediğince Derde tahammülüm yok, yanımda kal bu gece. Sen! Viran olmuş ömrümün tek çaresi kardelen! Sokaklar soğuk sensiz, tebessümler bir anlık Bütün sıcaklığınla gel de bitsin karanlık!
Şehir: Trabzon
Doğum Tarihi:: 21.05.1978
|