|
Yolculuk Gecesi
YOLCULUK GECESİ
Eskilere bir sefer gece yarısı;
Vasıtam kirli çarşaflı yatağım,
Ve yalnızlık kokan yastığım,
Bir de ben içlerinde.
Bu yolculuk gecesinde.
Bir ev çıkar karşıma;
İçinden aşina sesler gelen.
Sonra bir bahçe önünde;
İçinde çocukluğumun çiçekleri.
Annem görünür evin kapısından;
Özlediğim şefkat bakışlarında.
Ve duyulur babamın homurtusu,
Kardeşimin oyunları arasında.
Çocukluk aşkım bekler beni,
Aynı saatte, aynı yerde;
Yaşlı çınarın dibinde.
Bende aynı heyecan,
Onda aynı mahcubiyet.
Ürkek öpüşmeler;
Ve o tat.
Sonra gün dokunur yorgun gözlerime;
Uyanırım kirli çarşafım,
Ve yalnızlık kokusu içinde.
Kırık aynada yansıyan bu yüz;
Ben “o ben” değilim artık.
Ne annemin şefkatle baktığı çocuk,
Ne de ilk aşkımın ürkerek öptüğü genç;
Ben “o ben” değilim artık.
Orhan MERT
Şehir: ordu
Doğum Tarihi:: 02/07/1988
|
