KİM BİLİR???
Kimi zaman ayaklarımız sürüklüyor bedenimizi Yaşamanın ağırlığı çökmüşken ruhumuza Bir insan gözünde ki ışık ümidimiz oluveriyor bir anda Sonra bir kuş hafifliği yüreğimizde Yerimizde duramayacakcasına Tüm anlamlar teker teker doluyor sanki yeniden Renkler daha mı berrak daha mı canlı ne? Herşeye gücümüz yetecekmişcesine Ama sonra gene aynı dipler aynı karanlık Bizim sadık limanımızcasına Her çöküşte çıkış yok derken Bir ışık daha doğuyor hayatımıza Yaşamak bu sanki,döngülere alışmak,döngüleri beklemek Sonra soğuk kanlılıkla karşılamak her duyguyu Her üzüntüyü,her sevinci Yaşamın bulmacasını çözmüşcesine Sonra yaşarken bunları düşünmek Bunları düşünürken doğallığından uzaklaştığını farketmek,anını kaybetmek Şaşırmayı özlemek,özlemek geçmişini,özlemek saf yanlarını kirlenerek büyümek. Sonra yabancılaşmak dünyaya Ben buralara nasıl geldim derken Korkmak bedeninden ayrı ruhla dünyayı gözlemekten belki izlemekten KİM BİLİR KİM BİLEBİLİR Kİ...
Şehir: izmir
Doğum Tarihi:: 1986
|