Beni böyle kenara atıp gitmiş olsa da,
Hatıramı kalbine yazar diye bekledim.
İçimdeki izini silip gitmiş olsa da,
Ruhumdaki acıyı çözer diye bekledim.

Günlerim pek ümitsiz, kalbimin içi bomboş.
Dolaştım sahilleri, hemderbederhem sarhoş.
Beraber gezdiğimiz, mekanlarımız da boş.
Ayrılıktan bıkıp da döner diye bekledim.

Bir kez olsun yüzümü, görmeyi istemedi,
Ne kadar çabalasam, güzel yüzü gülmedi,
Gittiği diyarlardan asla dönmek bilmedi,
Bana olan öfkesi diner diye bekledim.

Sıkıntılar içinde fırlatıp attı beni.
Bir kenara yığıp da istemedi sevgimi.
Duygularım karıştı bulamadım dengemi.
Onsuz geçen günlerim biter diye bekledim.

Gecelerin kabusu, sanki aklımı aldı.
İçimdeki hasretin, ruhumda izi kaldı.
Ayrılığın acısı uykularımı çaldı.
Sabahın horozları öter diye bekledim.

Çektiğim acılarım bir gün diner diyerek,
Sevgisini kalbimde baş köşeye ekledim,
Hasrete katlanmayı seve seve bilerek,
Ömrümün ışıkları yanar diye bekledim.


Erhan YURTSEVER



Bu Şaire Mesaj Yolla

Okunma Sayısı : 195
Tarih : 23.08.2013
(0)