Bu dünya da artık vuslat yok bize
Beni muhanete kul ettin GÜZEL
Annen ile baban gelmiyor dize
Beni muhanete kul ettin GÜZEL

Hiç/mi insafın yok bu kadar yeter ?
Sende olasın YÂR benden bin beter
Bunca çektiklerim gün olur biter
Beni muhanete kul ettin GÜZEL

Her gün ölüyorum sensiz yaşarken
Seller misali coşup böyle taşaken
Bir ömür daima sana koşarken
Beni muhanete kul ettin GÜZEL

Bu nasıl sevdaydı bu nasıl acı ?
Aklara bürüttüm simsiyah saçı
Yapmıştım ben seni başımın tacı
Beni muhanete kul ettin GÜZEL

Senden uzaklarda yanar tüterim
Aşkınla mum gibi erir biterim
Mecnun/un çölünde her/gün yiterim
Beni muhanete kul ettin GÜZEL

Çaresiz kaldım bak kırıldı kolum
Ne yapsam neylesem varmıyor yolum
Her daim inan/ki saçımı yoldum
Beni muhanete kul ettin GÜZEL

Duydum yerindeymiş keyfin velhasıl
Hoşuna gidiyor/mu aceb o fasıl ?
Dilerim mevlâdan ayaktan asıl
Beni muhanete kul ettin GÜZEL

DURAK’ım der elbet hesab görülür
Senin de ben gibi boynun bükülür
Gözlerinden kanlı yaşlar dökülür
Bekle o günleri gelecek GÜZEL

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
2011...KOCAELİ



Bu Şaire Mesaj Yolla

Okunma Sayısı : 231
Tarih : 25.08.2011
(0)