müjdat

unutma beni

sensizlik rüzgarı esiyor
sessizce ve sensizce
gök yüzünde ne bulut kaldı ne güneş
ben seni sevdim ela gözlüm

bir çigegi yerinden koparsan dikilirmi
atılan kursun geri gelirmi
yıkılan gurur yerine gelirmi
kırılan kalp yeniden severmi

gecenin en kuytu yerinde seni bekleyen ben
basımı yastıga koyunca seni arzulayan ben
kar yagınca erimemesini isteyen ben
çünkü yine kaybolacagını bilen ben

Bu şiir toplam 634 kez okundu.
29.10.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı