M. Fethullah Gülen

Öteler İştiyâkı

Esip sarınca ruhları dört bir yandan hazan,
Yalnızlık ayrı bir dert, ülfet ayrı bir çile...
Göçmeye hazırlık var, sînelerde hafakan;
Vedâlaşma zamanı bundan böyle hepsiyle...

Dünyâ denen bu ise, tam ifritten bir azâp,
Gönüllerde burkuntu, dimağlarda bir sancı
Artık yaşamak dert, onu duymaksa ızdırâp,
Bilmem nasıl geçecek hiç dinmeyen bu acı...?

Yetiş ey ebedî dost, yetiş ki pek bunaldım!
Kılıcım kesmez oldu, terkeşimde tek ok var;
Aşılmaz bu tepeler Sen olmadan, inandım...
Ve inanç kuşağında yâr oldu bana ağyâr...

En tatlı hülyâlarla koşayım yollarında,
Anladım Sen’den gayri her şey aldatan serâp!
Noktalansin bu hayat ölümün kollarinda,
Degil mi ki Sen’i buldum... buldum Sen’i ey Râb!

Yaşayip doydum artik, doyulmayan dünyâdan,
Isterse hemen bitsin şu bitmeyen sonbahar;
Firlasin bu son okum, firlayip çiksin yaydan,
Kanima bedel olsun bakişi şehlâ şikâr...

Bu şiir toplam 381 kez okundu.
19.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı