Halil Gülel

Selamsız Sabahsız

Gökyüzü bir başka renge büründü;
Selamsız sabahsız geçti periler...
Yakın sandığım çok uzak göründü
Habersiz yad ele uçtu periler...

Tan yıldızı inmez göklerden yere,
Geceler uzadı varmaz sehere,
Ne desem az geldi o nazlı yâre
Tam kavuştum derken kaçtı periler...

Mehtapta ay oldu o şirin yüzün,
Dudaklar bal şeker, bahardır gözün,
Hüzün bastı yine gönlümü hüzün
Aşkın badesini içti periler...

Ulu dağlar gibi bana yağdı kar,
Ne şartlar müsait, ne de derman var,
Sana dünya geniş, fakat zaman dar
Ufkumda çok perde açtı periler...

Gül dedim gülistan içinde gonca,
Dikeni bir bana batırdın önce,
Ölürsem üzülme bir gün duyunca
Kalbimi hançerle biçti periler...

Çile Ressam Halil, her günüm çile,
Her şeyimi verdim vefasız güle,
Son nefeste dahi ümit ver hele
Çaresiz bırakıp kaçtı periler...

Düsseldorf - 11.12.1999

Bu şiir toplam 444 kez okundu.
14.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı