Halil Gülel

Güldü Yüzümüz

Aydan aydın yüze baktıkça özden;
Şenlendi her taraf güldü yüzümüz.
Bir köprü kuruldu kapısı gözden
Cennete doğru yol buldu özümüz.

Denizler bir katre mavilik sende,
Bin gonca açılır tatlı busende,
Yeter ki o yanda ister bu yanda
Gelecek bahara kaldı sözümüz.

Inanırsa Hakk‘a yükselir insan,
Belli bir zamanda geçici mekân,
Kabülümdür kader bizde yok isyan
Hakikat nuruna daldı gözümüz.

Et - kemik değildir bizdeki heves,
Hâlâ kulaktadır o aşk dolu ses,
Dert etmem güzelim sınırlı nefes
Bir baharda sonra geldi yazımız.

Söz ile bir nadir servet bıraktım,
Yanmış yüreklere sevgiyle baktım,
Dost bildin yakında hem de ıraktım
Bir sana geçmeyip soldu nazımız.

Ressam Halil, hasret çeker gönülden,
Aşk için baş koymuş korkmaz yad dilden,
Istemezse o yâr, ne gelir elden
Deyip gamlı türkü çaldı sazımız.

Düsseldorf - 11.02.2000

Bu şiir toplam 445 kez okundu.
14.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı