Halil Gülel

Bülbülün Feryadi

Bülbülde feryadi şimdi anladim;
Gül sende dediler seni özledim.
Sabirla bekledim dertle inledim
Bal sende dediler seni özledim.

Bahardir yanakta gül açar her an,
Gülistana döner seninle mekân,
Sormuşsun Kim diye bana hep yanan?
Kul sende dediler seni özledim.

Başa gelir başa Hakk’ın yazdığı,
Bahtiyar etnekte aşkla sezdiği,
Mecnun’un bir sevda için gezdiği
Çöl sende dediler seni özledim.

Kar yağdırır bazen bakışın bana,
Yokluğun ızdırap inan ki cana,
Derdimi dökmeye geldim ben sana
Dil sende dediler seni özledim.

Mutluluk kaynağı alnımda yazı
Seninle diniyor gönlümde sızı
Cefaya - sefaya birlikte razı
Hal sende dediler seni özledim.

Ressam Halil, gönlü tek sana bağlar
Seninle sevinip coşarak çağlar
Vuslatın önünde yükselse dağlar
Yol sende dediler seni özledim.

Düsseldorf - 22.08.2000

Bu şiir toplam 610 kez okundu.
14.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı