Erdem Konur

Manzum Hikâye

Mart Ayı'nın 15'i
Issız,karanlık yollar...
Ve yolları aydınlatan ay ışığı.
Sokakta,ıssız sokakta bir adam.
Ve adımlarından gelen tak tak sesler...
Aklında düşüncelerle ve karanlığı aydınlatan ay ile gidiyor.
Bu gece de uyuyamamış,
Aklındaki düşünceler uyutmamış besbelli.
Her adımında cevap arıyor sorulara.
Döndü,geçti bir sokağı daha.
Bir sokak lambasının altında durdu.
Derin nefes alıp,belini doğrulttuktan sonra,
Ay'a bakıp şöyle dedi:
Ey yâr senin yüzünün parıltısı,
Daha parlaktır şu dolunaydan.
Ay nasıl güneşten alıyorsa ziyâ,
Bir kısım ışığı da sen vermiş olmalısın şu aya.
Çok şâirane sözlerle doluydu dili.
Sonra ıssız,kimsesiz sokaklarda,
Uykusuzluktan küçülmüş gözleriyle yoluna devam etti.
Ve attığı her adımda; gönlünde aşkı,
Dilinde ise aşkını ifade eden sözler vardı...

Erdem Konur

Bu şiir toplam 749 kez okundu.
12.04.2014 11:33:00

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı