aytekin gümüştekin

gidiyorum

gidiyorum...
şiir defterime seni ve memleketimi gizleyip.
bu kapital züpbelerin şehrinde.
tüccar aklın ortasına edip.
sıktır olup gidiyorum.

buralar bana göre değil sevgilim.
gün kızıl bakıyor ve mahpusluk düş kuranlarda telaş
mavi kenarında yeşil yeşil susuyor.

gidiyorum..en büyük aşklar için en zor kavgaları kuşanıp
ardıma birkere dönüp bakmadan.
sıgaramı öpüp dudaklarıma bırakırcasına....suskun....
kahretsin bu susmalar benim değil sevgilim
bu korku,bu yalan,ve timsah sokağında bu tapmalar benim değil.
biliyorum,yarının elleri var umut adında....
şimdi biryerinde dünyanın düşleri kardeş diye pay adında kuran milyonlar var,
görüyorum....
ekmek ve su gibi....
yaşamı yaşmaı tadında seviyoruz....

bana sus deme,ben üslü değilimki....
güneş her sabah soğuk doğuyor.
türkü söyleyen güzel kızlar yok artık.
dostları saran geniş kucaklar
bilge ve yoksul yürekler yok artık.
dağlar yeşildi sanki ve kaf dağının ardındakiler.
ruhlar çurudu,beyinler beton.
gidiyorum bu kapital züpbelerin şehrinde...
ne oldu ne oldu sana ey vefa dediğim kutsal sevdam....

ve bu şehirler ne kadar kalabalık baksada
kendi lanetinde boğulacak biliyorum.
pencereler açık kalsa bu gece ve şiirler okunsa roman havasında
sonra yağmur yağsa ve ay düşse içimdeki dijleye.
ve bütün sınırları aşka verip.
sonra dudaklarında bi pay alsam sevgilim.
neyse....
gidiyorum...bırak aşkta teğet geçsin....
şimdi dünyanın biryerinde ezilen düşler var sevgilim....biliyormusun....

Bu şiir toplam 416 kez okundu.
12.10.2013 11:05:43

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı