Mehmet Çelik

YOKLUĞUN CEHENNEMİM OLDU

Gene bir alacakaranlık…
Beynimde şimşekler çakıyor
Karanlıkta kaybolmak da istesem
Gönlüm avare, gözlerim seni arıyor.
Sevgi, nefret, özlem ve daha nicesi…
Bütün bunlar bir yana
Ayrılığın tek hecesi
Bırakmıyor yakamı.

Sensiz geçirdiğim her dakika
Sensiz aldığım her nefes
Vücudumun en tenha köşesini
Senle iken en güçlü
Sensiz ise harabe bir köşkü.
Kanaması dinmeyen yarayı
Varlığınla canlanan
Koskoca bir sarayı
Yüreğimi kamçılıyor.

Ayrılık azrail, sensizlik ecelim
Sensiz cennet mi
Senle cehennem mi deseler
İnan ki cehennemi seçerim
Sensiz cennette olmaktansa
Gün ve gün solmaktansa
Büyüleyici güzelliğin içinde dahi
Hasretine dayanamayıp
Yavaş yavaş kül olmaktansa
Senle cehennemi paylaşırım.
Yanımda sen olduktan sonra
Yokluğunda yaşadığım cehennemi
Bir de burada yaşarım…

Bu şiir toplam 544 kez okundu.
28.06.2013 12:05:40

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı