Deniz Bahar

Yeniden Doğmak

Aşkın içinde yandım, kavruldum
Sürüklendim, parçalandım, kahroldum
Yitirdim benliğimi, hayata saygımı
Aşk uğruna
Sonra tam artık iflah olmam dediğim anda
Özlemini duyduğum,
Hasretinden deli olduğum
Sıcacık bir yuva buldum
Huzurlu ve güvenli
Sınırların bilindiği ve korunduğu
Uzaklarda aradığım sıcaklık
Kendi yuvamdaydı
Beğenmediğim, istemediğim, içselleştiremediğim o yer
Eski yuvam, yeniden ama bu sefer eskisinden daha fazla
Yuva oldu bana
Sardı sıcacık kollarıyla
Yaramı, sızımı, ruhumdaki çığlığı sardı
Derin bir nefes almak mümkündü artık
Güvende olmak ne kadar güzelmiş hatırladım yeniden
Yeniden süründüreni değil seveni sevebilmek
Saygı duymak kendime ve hayata
Güneşe, bulutlara, doğaya, çocuklara
Bakabilmek özgürce, içim sıcacıkken.
Deniz Bahar

Bu şiir toplam 449 kez okundu.
25.02.2013 12:48:21

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı