İsmail Cica

YA OLURSA 1

Olacak gibi değil derken
bak oluveriyor işte
yukarıda mı nerde bilmem
hele yürü deyiversin
cahilliğim de artıyor yaşca büyüdükce
iki ağır taş altında beynim

İsyanım artıyor her şeye
belli ki gelmeyecek nanikle geçen seneler
konuşuyorum işte kendi kendime
ne var ne oluyor ne bu kaos ne bu işkence
taşlar bağlanmış itler salınmış
hem de demokrasi var diye diye

Kendini koruyamayan demokrasinin
bineceklerdi ensesine araçsın diye
adı DEMOKRASİ hadi canim sen de
diyenler de yok suskun kimseler
bu yaştan sonra ümmetliğe de dönemem şahsen
SABIR ALLAHIM demekten çatladı dudaklarim
söylesinler de bilelim yoksa çizmeyi çektirmesinler.!

Bu şiir toplam 590 kez okundu.
29.11.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı