Cengiz Yavuz

ALIŞAMADIM...

Geceleri rahat uyuyormusun
Feryadımı oralardan duyuyormusun
Sensizlik zormuş biliyormusun
Birtanem yokluğuna alışamadım

Sesin çınlar durur kulaklarımda
Adın her an dudaklarımda
Bir damla yaş süzülür yanaklarımda
Birtanem yokluğuna alışamadım

Gelde gör halimi nicelerdeyim
Adını anan hecelerdeyim
Sabahı olmayan gecelerdeyim
Birtanem yokluğuna alışamadım

Karşılıksız verilen selam gibiyim
Sanki hiç yazmayan kalem gibiyim
Aslısını kaybetmiş kerem gibiyim
Birtanem yokluğuna alışamadım

Uzatsam elimi tutabilirmiyim
Sensiz bu gönlümü avutabilirmiyim
Asırlar geçsede unutabilirmiyim
Birtanem yokluğuna alışamadım

Sende benim gibi özlermisin
Yollarıma bakıp gözlermisin
Birkere sevdiğini söylermisin
Birtanem yokluğuna alışamadım

Çağırsan koşarak gelmezmiyim
Sensizlik ne demek bilmezmiyim
Uğrunda can verip ölmezmiyim
Birtanem yokluğuna alışamadım

Çakıldım yerime kalkamaz oldum
Geçtiğin yollara bakamaz oldum
Şimdi dışarıya çıkamaz oldum
Birtanem yokluğuna alışamadım

Mantıklı olmak yetmiyormuş
Mantıkla özlemler bitmiyormuş
O dediğin sevgide geçmiyormuş
Birtanem yokluğuna alışamadım

Her yerde arar gözlerim seni
Elimde değil özlerim seni
Sakın kırmasın sözlerim seni
Birtanem yokluğuna alışamadım

Bekliyorum seni gelirsin diye
Müjdeli bir haber verirsin diye
Kırılmaz inadın bilmem ne diye
Birtanem yokluğuna alışamadım

Yazan--cengiz yavuz--29.10.2002--salı

Bu şiir toplam 539 kez okundu.
26.11.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı