AHMET ÇİÇEK

ZAMANIN SON HECESİ

Düşünceler... İnsan beynine düşen ilk
gölge
İnsandır, gölgesi beyninden çalınmış
bilge

Düşünceler, düşünenin düşlerine mahküm
Ne yaman düşmüş bu, insan beynine
tahakküm

Düşler zalim, akıl düşünmekten uzak
Pire deveden büyük, fil karıncadan ufak

Dünya dönüyor desem de dönmüyormuş
artık
Küçüldükçe küçülmüş dev bildiğim
yaratık

Beyinler serseri, akıl akıllara
şaşmakta
Ah’dan fayda yok, tatlı dil bile can
yakmakta

Ecel zamanı vurmuş, iyi kötü bilinmiş
Kalpler kararmış, mukaddesler silinmiş

Zaman en hızlı zamanını yaşıyor şimdi
Hani aşkı maşuka sunan makam bizimdi

Her canın kıymeti sevebildiği kadardır
Her sevenin vatanı sevildiği diyardır

Dünyalar dar, beşeri tabiat civarında
Yangınlar var, ilahi adalet divanında

Gecenin beyazı nokta virgül
yıldızlardır
Yazık ki güneşte karanlı arayanlar
vardır

Ruh diyarında çığlık, ruh diyarında
afet
Ne din kalmış ortada ne kimsede asalet

Güller açtırmakta bahar, soldurmakta
kış
Hakikat bir köşede, yalan almakta alkış

Hakkı batıl görene adalet sunulur mu
Kul unutur belki, Sultan-ı Hakk unutur
mu

Ya Rabb! Biz bize biz olamadık, bizi
affet
Herkeste tükenir sende tükenmez
merhamet

Bu şiir toplam 627 kez okundu.
11.06.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı