A.Ziya

boşuna çabalar

o yürek seni taşıyamaz çok narinsin
karanfiller gibi dokunulmaz bir dalına
göz koyarlarsa çeker alırım duyurmadan
içinde çıldıran yangının önemini bilmezler

o kaçırılmaz esmerlikteki şipşirin tenin
el süremezler kanındaki ılık tazeliğe yakar
bir yerin var ki çok sevimli canların içi
kıyamazlar gülüşüne koşarlar da ardından

bilmedikleri koyu bir gizliliktesin ürkülecek
dokunmaya sıkıntısından sakınamaz canını
düşersin yatağına bir goncacık güvercin
tanımaz ki seni onlar kıyılmaz can gibisin

ver şu yüzündeki el değmeyen esirgediğin yeri
götüreyim bulamayacakları kaçamak yerlere de
arasınlar bakalım bulabilirler mi isteseler de
gönüllerince ne etseler de çekip götüremedikleri

yazılmışsın silinmeyen bir sayfanın en başına
niçin uğraşırlar hiçbir zaman ellerinde değil ki
yığınlarca üzerine titreyen canların içindesin
bir de yüreğime çivilenmişsin alınıp gidilemezsin


A.ZİYA

Bu şiir toplam 1.209 kez okundu.
30.04.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı