Ayşegül Aşkım KARAGÖZ

Gel Diyor

Bulutlara yüklemiş yine hüzünlerini
Özlemiş ellerimi sesin bana ''Gel'' diyor,
Dualarını üfle ve uzat ellerini
Buralarda esmiyor ne nefes, ne yel diyor.

Hangi el''desin şimdi, hangi mevsim, hangi kış
Ulaşılmaz bir dünya, belki rüya, belki düş
O türküyü söylese açılır mı gözlerin,
Açılır mı yüzünde yine o mahzun gülüş.

Sen bütün zamanlarda hep o aynı şarkısın
Bir keman gibi hazin, ümitler kadar safsın
Yüreğimde duyduğum sesin bana ''Gel'' diyor
Buralarda esmiyor ne nefes, ne yel diyor.
-----(Konya.)

Ayşegül Aşkım KARAGÖZ

Kaynak:''OZAN DERGİSİ''-Adana. Sayı:57, Aralık - 1996.

Bu şiir toplam 819 kez okundu.
14.04.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı