Fatih Öztoprak

zordu...

zordu...
yılların alıp gittiklerinin yerine
yitip gitmiş,kaybolmuş benliğime
seni yeniden kazımak zordu...
gecelerce ağlayıp,gözyaşlarımı
bir bir kaybolmuş aşklarım diye ezberlerken
her yıldıza bir ad verip,kayan her yıldızda ölümü seyrederken
canım diyerek seni anmak zordu...

zordu...
gözlerimin önündeki silinmeyen acıları
isminle gömüp de
yeniden yaşamaya çalışmak zordu...
günlerce yanıp,dertlerimi
bana hayatı öğreten erdemlerim diyerek kendime azık ederken
çıktığım yolculuğun her durağında durup
hasret! deyip de ismini söyleyememek zordu...

zordu...
ne günler geceler,ne yıllar mevsimler...
beraber geçirdiğimiz tek bir dakikadan
zamanın bize oynadığı oyunu anlamak zordu...
güneşin her doğuşunda doğdum diye silkelenmek
her güneş battığında öldüm diyerek mezara girmek
hele de seni böyle yapayalnız bırakıp küsmek zordu...

üzgünüm...zor geldi ayrılık bana...
seni yanımda hissedememek çok acı geldi...
affet...yeniden atalım kendimizi dalgalara
fırtınayla boğuşalım,girdapları kurutalım...
biliyorum...zordu ama bir şeyler...
biliyorum...birisi seni deli gibi seviyorken
rol yapmak senin için çok zordu...

Bu şiir toplam 699 kez okundu.
27.09.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı