A. Yavuz Yavrutürk

YOKSUL MEVSİM

(Ben,seni içimde yarattığım cennetime aldım koşulsuz;ve sana bütün sevmelerimin sonsuzluğunu sundum.oysa sen beni,içindeki a''rafına bile alma gereği duymadın.)

Yine suskunluğumda saklısın bugün.
yine yüreğim sençarpıyor sızılar içinde.
vurdukça iliklerime yağmur damlaları,
uçmak istiyorum avuçlarına.
umudum avuçlarında ısınmak
-ve hayat bulmaktır-sıcaklığının yansımalarında.
dirilişim,gelişini görmek uzaklardan.

Yağmur yağıyor.
denizin dalgaları vahşi vuruyor kıyılara.
ve ben,bu vahşilikte özlüyorum seni.
üşüyorum deyişim,
ve haziranda üşüyor oluşum ilktir.
beklerken gelişini ve seni
-bilmiyorum seni-
isyanımda yırtıyorum sessizliği
bu kadar da haketmedim sensizliği/

Senin kanatların taşıyamaz ağırlığını sevdamın.
senin yüreğinde ben ölürüm bu gidişle
-taşıyamazsın naaşımı-
seni sevdiğim kadar
sen -hiç- sevemezsin kendini.
ve benim özlediğim kadar,
bekleyemezsin gelişini.
nisanlarda intihar günleri.
-sustum-
sen susturdun nihayet.
ama bitmedi.

A Yavuz Yavrutürk

Bu şiir toplam 1.599 kez okundu.
3.06.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı