Hasan UZUNER

NEFRETİNMİYİM

Sevdamı&nefretmi
Gülüm sana bu anlatacağım belki de
Bana olan nefretini kat ve kat arttıracak
Belki de benim için ne kadar
Değerli olduğunu hissettirecek,

Sensiz geçen her bir anımın içimde
Ne fırtınalar kopardığını bilemezsin
Bilemezsin çünkü bendeki imkansızlık
Sende vicdanınla hesaplaşmalar başlattı

Evet gülüm buna mantık diyordun ya
İşte mantık imkansızlıkları koydu önümüze
Okadar büyük ki imkansızlıklar yaşanan
Onca güzel şeylerin yalan olduğunu bile hissettirdi

O kadar kırgın o kadar yaralı ki yüreğin
Benim içimdeki fırtınaların sesini duymaz oldun
O kadar kırılmışsın ki yaşadığımız sevdanın
Nefrete dönüştüğünü görüyorum içinde

Sana kızamıyorum asla hakkımda yok
İmkansız olan ben ve benim lanet olası kaderim
İçime gömdüğüm bu sevdanın büyüklüğünü
Son nefesime kadar yaşayacağımı bilmeni isterim

Ben sende gördüm hasretinle yüreğimin sızladığını
Ben sende tattım olmadığında nasıl boğulduğumu
Ben seninle yaşadım ömrümün mutluluğunu
Ne olur san olan sevdamı nefretinle yaşatma
Dedim ya son nefeste dahi içimden çıkarmayacağım

Hasan UZUNER

Bu şiir toplam 1.073 kez okundu.
4.04.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı