Gülizar Söğütçü Kurum

BAHAR

Yasladı sırtını
Akdeniz’in Toroslarına

Korkut yaylasına
Uzanıp kumsala
Kumdan kale yapan çocukların yanaklarını
Saçlarını okşadı genç kızların
Yelkenine el attı delikanlının
Uzanıp güneydoğuya
Peygamber balıklarına gülümsedi
Mardin’in taş evlerini ısıtıp
Hakkâri de kardelen çiçeklerinden sonra
Her yeri yeşile boyadı
Çiçek tarlalarını doğuya uzatıp
Süphan dorukların karlarını eritti
Ağrı dağının dumanını aralayıp
Van’a uğrayıp göle inciler saçtı

Çıldır gölünden süzülüp
Keban’a ulaştı
Erzurum’un soğuğunu giydirip
Yüreğini ısıttı
Ilık yağmurlarını bıraktı
Çay yapraklarına
Çığ taneleri gibi Karadeniz’e
Başkentin sokaklarını temizledi
Mevlana’nın şehri Konya’ya merhaba dedi
Eğede sanki biraz daha uzun kaldı
Papatyaları okşadı
Nergislerle yarenlik etti
Vapurlara konuk oldu
Şarkılara eşlik edip
Bir aceleyle uzanıp saklı kent Marmara’ya
Çanakkale’ye göz süzüp Tekirdağ’a
Koşarcasına vardı İstanbul’a
Açtı bütün perdelerini şehrin
Ortada hazineler
Dolaştı köşe bucak
Ayasofya’ya Sultanahmet
Yerebatan Dolmabahçe beylerbeyi
Unutmadı Yedikule zindanlarını
Ta… Duvarlar arkasına dek uzadı sıcaklığı
Çocukların ellerinden tuttu
Hayata gülümsedi
Kalpleri ısıttı
Yolunu özlemle bekleyen dünyaya
Elveda deyip
Yerini yaza bıraktı.

Bu şiir toplam 591 kez okundu.
15.09.2018 21:53:13

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı