AHMET BALABAN

Adın

Halim harab olmuşken hayalinle yanmaktan,
Avazım yorulur mu hiç adını anmaktan,
Ne çare ki adını ben andıkça yanarım,
İçim sızladığında hep adını anarım,
Feryadım adınla bir derin âha gömülür,
Efkarım adınla her gün eyvaha gömülür.
Kimi zaman adınla güler ağlayan gözüm,
Of edip kimi zaman adınla yanar közüm,
Çare yok ki adındır benim en güzel sözüm.



Ahmet Balaban

Bu şiir toplam 664 kez okundu.
3.02.2014 12:06:02

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı