Tülay Polat

BERDEL

Ağa kızı nazlıdır gözü gönlü de toktur
On üçünde berdel,düğün dernek kurulmuş
Kapısında kesilen koyunları pek çoktur
Çocukluğu çalınmış yükü ağır yorulmuş


Bebeleri yaşamaz bir bir toprağa saldı
Misafiri severdi her şey geride kaldı
Birden herşey değişti sonunda olan oldu
Çocukluğu çalınmış yükü ağır yorulmuş


Baba evine gider yavrular kollarında
Yetim aylığı azdır ,tarla iş yollarında
Çok çalışır çabalar derman yok dallarında
Çocukluğu çalınmış yükü ağır yorulmuş


Yalnızlığa direnir yoksulluk olmuş azap
Öksüzlerini korur yaşam olmuş ızdırap
Kadere razı gelmiş yuvası olmuş harap
Çocukluğu çalınmış yükü ağır yorulmuş


Zenginken fakirliğe diktir başını eğmez
Ekmeğini paylaşır cimriliği hiç sevmez
Herkesi sever sayar yardımlardan kaçmaz
Çocukluğu çalınmış yükü ağır yorulmuş


Gençliğini kendini çocuklara adayıp
Yeniden evlenmeyi sevdayı yasaklayıp
Çilelerle tükenen senelerini sayıp
Çocukluğu çalınmış yükü ağır yorulmuş

Bu şiir toplam 558 kez okundu.
16.12.2013 14:10:25

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı