ENES MUTLU

BİR ÇARŞAMBA SABAHI

Bir Çarşamba sabahıydı,
Gözlerinde utangaçlığın kolyesi,
Avuçlarında kabul olmuş bir duanın birikintisi,
Alnında geceden kalan bir yakarışın secdesi.
Yüreğinde beni Rabbe götüren bir aşkın kıblesi
Vardı.Ve biz yürüyorduk seninle Fatih'in Çarşamba semtinde.
Yürüyorduk utanarak,gözlerimizi birbirimizden kaçırarak,
Yürüyorduk seninle edebimizi,ahlakımızı sakınarak.
Yavuz Selim Cami'inden gelen ezan sesindeki,
Huzuru,inanışı yüreğimizde yaşayarak.
Sen,ellerimi Rabbe her açtığımda yüreğimden geçen duamsın.
Sen,ezan sesindeki bir imanın,sabah namazına yansımasısın.
Sen,nefsimi irademi koruyuşumda Rabbe olan sığınağımsın.
Sen,geceleyin uykumdan uyanıp kıldığım,
Teheccüd namazımdaki inanmışlığımsın.
Sevdim seni,sende Rabbi gördüğüm için,
Sevdim seni,sende kördüğüm olduğum için.
Sevdim seni,geceleri uykularımı böldüğüm için.
Sevdim seni,sende bir Sevr olup örüldüğüm için,

Bu şiir toplam 641 kez okundu.
23.11.2013 09:29:55

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı