AHMET SAİT AKBEN

TESİR

Aşk diye bildiğim duygumu küçük bir kıvılcım alevlendirdi
Tebessümün kalbe tesir ettiğinden, kendimden uzak tebessümleri
Mecbur yollara takılmış aklım senin geçişlerini beklemekteydi
Işıksız kalsamda odamda, ruha sen girdin açtın perdeyi
Şart olsun tüm benliğime sana söz, kapatmayacak perdeyi
Isıtma kalbi ferahlık ver kalbine, bu son eylülleri
Müracatım kalbine izin ver, kalpler gireceĞi yeri bilir

Hep ışık beklenir yansın diye kalpteki ışıgı kim söndürdü ki bir el aranır
Ve birgün bulunur o el, mazi unutturamaz hiçbir aşkı,

Test edemem aşkının büyüklğünü o kalpte sınavını vermiştir zaten...

AHMET SAİT AKBEN

Bu şiir toplam 419 kez okundu.
18.09.2013 11:50:13

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı