Abdullah Arslan

BU MEMLEKET BIZIM

bu cabaniz niye
bu telas nedendir
gozu yasli analar
yar yolunu gozleyen
alli duvakli bacilar
bu memleket bizim

bir yanda cirilciplak bozkirlar
bir tarafta laleler sumbuller
ne gocu biter
ne susar bulbuller
bu memleket bizim


bin orman daha yaksaniz
bin filiz daha yeseririz
kalbiniz tasmi kesildi
neden akmakta kanlar
ey agalar beyler
yakip yikmaya ugrastiginiz
bu memleket bizim

dedelerimin kani var her karisinda
ulubatli hasanlar yasadi
genc osmanlar bu topraklarda
alparslanlar namaz kildi
silmeye calistiginiz tarihi ile
bu memleket bizim

nedendir bu ikilik
olmayacakmi birlik
turku kurdu laziyla
nufus cuzdanlarimizdaki
turkiye cumhuriyeti yaziyla
bu memleket bizim

ne firtinalar gorduk biz
ne dalgalara gogus gerdik
kan doktuk can verdik
biz atamizdan boyle gorduk
sizin unutttugunuz bir sey
bu memleket bizim

utanir insan olan insan
hem ekmegini yiyorsun
hem suyunu iciyorsun
soyle simdi neden susuyorsun
bu topraklar dehilmisana
as veren is veren
yarani sarip corbani veren
kimin malini kime peskeslersin
ahmetleri,mehmetleri
alileri var velileri
bu memleket bizim

pir sultaniyla
mehmet akifiyle
koskocaman mimar sinaniyla
bolu beyi,dadaloglu
cakircali mehmet efeyle
dadasi,zeybeyi,efesiyle
bayragi icin son nefesiyle
askan gibi yuregiyle
size haddini bildirecek
mangal gibi yuregiyle
bu nesil bizim
bu memleket bizim

Bu şiir toplam 1.736 kez okundu.
19.08.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı