muhammet tekşen

can nefese gelince

Sabah ezanı kulaklarda
Çaresizliğin sarmış olduğu şu anlarda
Her kelimemde seni gömüyorum satırlarıma
Ölüm bile utanıyor yüzüme bakmaya

Yıllarca aradığım sorduğum kokuydun
Belki küçük bir çocuğun avucundaki son yudumdun
Yavuz yüzlerde gördüğüm huzurum
Son hicretim gidebileceğim tek yolum

Geceleri rüzgâr giyer ateş püskürür yüreğim
Dayanacak gücü kalmadı gönül direğim
Azrail’den son dileğim
Gözlerinde kaybolarak canımı vereyim

Bu şiir toplam 477 kez okundu.
25.02.2013 13:46:02

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı