BEKİR BAYAZIT

SRABRENITSA

SOLMADAN KURUYAN GÜLLER GÖRDÜM,
RABBIMIN KORUMASINA MUHTAÇ.
AĞITLAR YÜKSELDİ O GÜN GÖĞE,
BULUTLAR AĞLADI BU VAHŞETE
RÜZGAR KİN KUSUYORDU BOSNA'YA
ELLERİMİ BAĞLADILAR ANNE
NAMUSUMUZA DİL UZATTILAR
IRZIMIZI KİRLETTİLER O GÜN
TUTAMADIM ELLERİNİ YARİM
SOYSUZLAR ALDI SİZLERİ BENDEN
ACIYI GÖĞSÜME SAPLADIM BEN

Bu şiir toplam 553 kez okundu.
17.12.2011 21:28:21

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı