volkan azgı

SÜKÛT AZAT ETSİN

Birçok sır var bu ayrılığın öncesinde

Ve birçok sebep bu direniş içinde

Yokluk telaşında ruhum gölgeler pençesinde

Bertaraf ömrüm yıllarım, yıllarım yorgun



Nice ümitler besledim olur dediğim nice hayaller vardı

Yarınlar umut doluydu derken bir karanlık gelip beni sardı

Ay geçmedi belki hafta hatırlamıyorum bu yıkılış ne zamandı

Karşılıksız sevgim, sevgim hep öksüz



En çok rüyalarımda mutluydum en çok hayalimde

Ya bir nehir kenarında idim ya bir çiçek bahçesinde

Bir uyandım irkildim baktım ruhum dert cehenneminde

Kan ter içinde bedenim yarınlar, yarınlar umutsuz



Boğuldum hayatın çilesinden hep acıları kustum

Her ne kadar içerledimse söylemedim kimselere sustum

Varsın bu da böyle olsun hadi farz et ki unuttum

Ya kalbim, kalbim bu krize nasıl dayanacak



Ah be dünya ne vardı ki elimde ne alacaktın

Benden aldığın derdi gelip te bana mı satacaktın

Asırlardır döndün de dağın yamacın yıkılmaz mı sandın

Dil susar da gönlüm, gönlüm de söyler elbet



Bir gün yok olacağım kimse beni hatırlamayacak

Kapanacak gözlerim derin bir uykuya dalacak

Ölümden öte köy yok diyenler ne kapılar dolaşacak

Diyemem çünkü bende, bende bilmiyorum



Bir ömür daha tükendi karıştı sırlara

Yaşanmış sevdalar mezar oldu mısralara

Bu mecnunun kalbi ibret olsun yarınlara

Söz bitti sükût, sükût azat etsin.

Bu şiir toplam 546 kez okundu.
2.06.2011 13:14:47

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı