Zül-Karneyn

Sehir

Sehir

Yagmur yayiyor bu aksam sehire
icimden acilmak geliyor firtinali denize
kulak verin rüzgarin sesine
bende kapildim bu sehrin yeline
dört mevsim her yerde
bazen kar bazende yagmur arada sirada günes acar
insani hic acimadan harcar
yagmurdan önce gelen kara buluttur
bu sehirde insan hersesyini unutur
sende yok olma bu dünyada
kalk uyan artik rüyadan
anlamasan bile seni yutar
zaman gec olmadan kendini kurtar

isiklar sönüyor yine
göz yaslarimi döktüm bu sehire
uzak durma sende katil bize
bu sehirde gelecek elbet bir gün dize

Hayel kurmak yasak bu sehirde
herseyini kayp edersin ne avucda kalir nede elde
rüzgarin önünde bir yaprak gibi ucarsin
hayellerini yasamadan yakarsin
sevgi beklersin insanlardan
kimse unyandirmaz seni bu kötü rüyadan
umudunu kesersin yalanci dünyadan
bos sokaklarda adim adim gezersin
göz yaslarini gördükce gülersin
bende gectim bu yollardan
biktim artik yalan hayeller kurmaktan
hersey baslamadan biter
seni seviyoruz diyenler teker teker gider
yanliz birakir insani bu sehir
suyundan bile icilmez olmus zehir

isiklar sönüyor yine
göz yaslarimi düktüm bu sehire
uzak durma sende katil bize
bu sehirde gelecek elbet bir gün dize

Feryat basti yine icimi
tutan yokki bos kalan elimi
esgi anilarim gelir bazen aklima
neler geldi bu sehirde basima
yasarken öldürdüler beni
gülerken aglatdilar beni
herseyim varken yok ettiler beni
sakin güvenmeyin bu sehire
insani yutuyor yavas yavas
kurtulmak icin savas savas
kim mutlu olmus ki zaten bak bir cevrene
bozuk düzen hakim olmus sanki bütün evrene
kurtar bizi Yarap
bu sehirde olduk biz harap
kara bulutlar cöktü üzerime
gec kaldim dönemem artik özüme

isiklar sönüyor yine
göz yaslarimi döktüm bu sehire
uzak durma sende katil bize
bu sehirde gelecek elbet bir gün dize

Bu şiir toplam 734 kez okundu.
15.11.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı