elif eyüboğlu

CEZA

CEZA

Gözlerini kapasan, sussan,
Belki sessizliğin hafifletir sebepleri
Duymasan, hızlı geçsen kırıklarının üstünden
Bir ihtimalle, durmazlar, bitmemek üzere hüzünler
Alıp yanına en sevdiğimiz hikâyeleri, gelip geçerler.
Bazı yaralar var ki illaki kapanmayacaklar
Her fırsatta açılıp, kanayıp bize yerimizi bildirecekler.
Gitsek nereye, kalsak hangi nefesle,
Çaresizlik bulaşmış üstümüze başımıza, bu şehrin her yerine…
Daha günahları işlerken kesildi hesaplarımız, beli ki acıtılacağız
Herkes tam yerinde, biletlerimiz kesilmek üzere
Duruluruz haliyle ,aceleciliğimizin ahı ile ,
Bekletileceğiz sorgusuz,
Hakkımız yok ki susmaya bile, suçluyuz.
Bizden alınıp olmayanlara gönüllü verilmiş aşk fazlamız,
Aslında bilseler,
İlk kez değmiş gözlerim gözlerine,
İlk kez sesime eş olmuşsun
Aynı anlama gelmişim ilk kez seninle,
Affedilse birde yoldan sapmışlığım,
İyi halden salıverilsem sensizlikten,
Yanında çeksem cezamı, ellerimi tutuklasan ellerine.

Bu şiir toplam 611 kez okundu.
1.09.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı