Ayhan ÖZKAN

Sözleşilen Aşk

İçim yanıyor özlemin çöktükçe yüreğime.
Uzanıyorum ,yetişemiyorum pamuk ellerine.
Haykırmak istiyorum umarsızca yüzüne.
Bu muydu aşıkların sözleşmesi…

Ah çıkmazdı şair dilimden.
Ne geldiyse yaptım elimden.
Susuz kaldım,kurudum özleminden.
Bu muydu aşıkların sözleşmesi…

Bükülmezken bileğim;güçlüyken dağdan,kayadan.
Tek dileğimdi, almasın benden seni Yaradan.
Uğraşım sendin,değildin diğerleri gibi sıradan.
Bu muydu aşıkların sözleşmesi…

Vazgeçmiştim doğduğum yerden,ilimden.
Boş dönmeyecektim bu aşk seferinden.
Her bakışın nakşoldu yüreğime, derinden.
Bu muydu aşıkların sözleşmesi…

Gittiğin an donakaldım,sustu yüreğim.
Sen miydin bana kıyamayan meleğim.
Hani nerde!Onca çabam emeğim.
Bu muydu aşıkların sözleşmesi…

Gecelerce düşündüm bu yaşlı yüz ben miyim?
Acaba kefenimle bir mezar içinde miyim?
O dağdan,kayadan güçlü olan!Nerdeyim?
Bu muydu aşıkların sözleşmesi…

Göremediğim düş,aşamadığım kıştın sen bana.
Uzanamadığım el ,tutamadığım seldin sen bana.
Alamadığım nefes,veremediğim candın sen bana .
Bu muydu aşıkların sözleşmesi…

Söz verdi aşıklar ölmeyecekler.
Söz verdi aşıklar dönmeyecekler.
Söz verdi aşıklar vazgeçmeyecekler.
İşte böyle olurmuş aşıkların sözleşmesi!


Ayhan ÖZKAN

Bu şiir toplam 736 kez okundu.
6.03.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı