Cumali Cumalioğlu

Sadece Aşk Vardı

-Hatice Yıldırım Tufanoğlu’na-

1.
en bilge sözlerimi
en cahil hatalarımı
en çocuk sevinçlerimi
tüm geçmişimi sildim
saniyenin bilmem kaçta kaçı
bir zaman diliminde
aldı götürdü
dokunuşunda yaşadığım tat

olduğu yerde bıraktım
en yurtsever kavgalarımı
en sancılı günüydü halkımın
oğlumu geride bıraktığım gün
kurusıkı yalanların vurmadan seni
sadece aşk vardı
iki yıllık düş diliminde

delikanlı çiçeklerim açmadan
uyanışında/belki son ilkyazında
riyakârlıkta, yenilmişlikte,
belki en son sevgide
son buldu kıyıcı aşkım
kaldığı yerden yeniden başladı
daha dün gibi
sınıfsal savaşım

artık yoksun alnım galip
umursamaz yüreğim
kazma vurur içimdeki madenci
kapitalizmin şah damarına
barışa bilenir kalemim
emperyalist paylaşımlarda…

2.
yumuşak bakışlarında
düşler ülkesine girmeden
kış uykusuna yatmadan yüreğim
kan irindi yaşam
kıyıcı bir savaştı
yürek acısıydı
beynime işleyen
yüreğimi kanatan en güncelinden
evlât acısıydı/ akşam haberleri

bütün sevdiklerimden
bütün uğraşlarımdan
bütün alışkanlıklarımdan öte
sadece aşk vardı
kış uykusu sevişmelerimde

sildim senden önceki günlerimi
her saniyesini tek tek sildim
o kadar çoktular ki
o kadar yorgun
o kadar kırgın
o kadar sevinç
o kadar üzünç
o kadar acı
o kadar yaşlı
o kadar çocuktular ki
hepsini hepsini sildim
yaşanmamış saydım ilk sevişmemizde

en şuh gülüşünde
en pişkin kahkahasında
orospuluğun
duygularım parçalanır
incinir onurum/vazgeçerim!

3.
delifişek bir arzuydu
kanatlanmış rüzgârda
beni sana getiren
bütün bentleri yıkan aşkındı

beynim işgalin altında
sözcüklerim sana tutsak
bitiremediğim bir türküdür şimdi
çığırdığım sana uzak arzularda

ben sana vurgun
düşlerim sana tutsak
kilometreler ötesinden
haykırışımı duymasan benim
nasıl tutabilirsin ki
yüreğindeki hapishanede
ölüme mahkûm edip
dine dair düşüncelerinde
beni nasıl asabilirsin ki
beynindeki darağacında

bilirim bitanem duyarsın beni
rüzgârlar fısıldar kulağına
yarım aşk şarkılarımı…

sildim senden önceki günlerimi
her saniyesini tek tek sildim
öyle çoktular ki
öyle yorgun
öyle kırgın
öyle sevinç
öyle üzünç
öyle acı
öyle yaşlı
öyle çocuktular ki
hepsini hepsini sildim
yaşanmamış saydım ilk sevişmemizde

sende şekil buldu
seninle doldu yeni belleğim
sonsuza dek
yeni belleğimde
seni de götüreceğim
ölsem de…

sanmıştım ki…/vazgeçtim!
kaldığı yerden yeniden başladı
daha dün gibi
sınıfsal savaşım

Cumali Cumalioğlu
28.01.2008-04:12-MLT.

Bu şiir toplam 755 kez okundu.
5.03.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı