Akan MERİÇ

SONSUZ DENEN BİR YAŞAM VAR

Kimler geldi geçti
Şu kısacık fani dünyadan
Nice analar, nice babalar
Nice kardeşler, nice eşler,
Ve daha kimler, neler geldi geçti
Şu dünya denen, gelici ve geçici hayattan

Küçüklüğümden bu yaşıma kadar
Sevdiklerimin, yüzde doksanı kabristana göçtüler
Ne kadar dostum kaldı ki; şu meşakatli dünyamda
Kalanlar da; ha bugün, ha yarın oraya gidecekler
Ha keza; biz de…

Dünyadaki vefat aslında, bir ayrılık değil
Bir nevi; sevdiklerine, ayrıldıklarına kavuşmadır
Zaten bir süre sonra,
Vakti saati geldiğinde,
Toprak altından, terk edip karanlık yuvasını
Şu ruhani denenler, bir kısmı yıldızlara
Bir kısmı da; berzah tabakalarında gezeceklerdir...

Zaten kalbi ve ruhu güzel insanlar
Layıktırlar güzel olan her şeye
Yüce Rabbimin, en mükemmel yarattığı
Canlı olan insan
Mevt olup gidip, toprak olsa da
Bir çiftçinin, toprağa attığı tohumlar
Nasıl bir süre toprak altında kalıp
Daha sonra da;
Yemyeşil bir fidan veriyorsa;
Yaratan da, tutacaktır bir süre bizi
Tekrar can vermek üzere,
Şu kara toprak altında…

Vesveseyle takmayın her şeyi
Olur, olmaz kafanızda
Vakti saati, gelmişse eğer;
İhtiyarlık hoştur, hastalıklar hoştur
Aslında vefat dahi hoştur..
Çünkü kader yazar sayfaları
Nahoş bir şey varsa o da;
Yaratan aşkını, iyilik ve güzellikleri terk etmektir….

(AKAN MERİÇ-01.03.2008-22.51)

Bu şiir toplam 382 kez okundu.
3.03.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı