gül kara melek (kara melek)

DAĞ OLDU KALBİM..

Dağ olmuş kalbim gün batıyor ardına.
Kızıla boyanıyor gözlerim martı çığlıkları kulağımda.
Yollar bataklık sanki batıyorum her basışımda.
Gökyüzü olmuş bedenim , yıldızlar asmış kendini birer birer.
Belki birinin dileği, umudu, beklediği dökülüyor dertler yüreğim dert dökümü.
Komşunun düşen çocuğu yara olan dizleri , işte ben o çocuğum.
Geçtiğim yollar siliniyor ardımda boşluk,
Kirpiklerim tutuyor hüzünleri,
Mutluluğun olmadığı her sözcük tenimde kayboluyor.
Bedenimin bir yüzü zifiri karanlık,
Bedenim gece gözlerim sabah,
Aklım suçlu kalbim çıplak.
Denize bulandı hislerim , ıslak saçlarım
Islak ellerim adını yazdığım günden beri kuru avuçlarım.
Gel aç silinmedi hiç bir harfin,
Boşlukta yankılanıyor iç sesim belkide haykırıyor.
Dağ oldu yüreğim gün doğuyor ardında...
Sen doğuyorsun.....

Bu şiir toplam 721 kez okundu.
9.10.2013 23:20:41

• Yorumlar
• Yorum Yaz