|
bir aşkın karakalem şiiri
BİR AŞKIN KARAKALEM ŞİİRİ
Yeni versiyonlanmış bir aşkın gölgesinde yansıyordu yüzün
Yüzünün aynasında uzaklığı hissettiren bir hüzün..
Hümanist ellerin ne zaman ellerime dokunsa
Septik bir havaya bürünüyordu
Parmaklarındaki kan rengi ojeler
Ve öpüşün:
Yakamdaki ruj lekesi,
Utangaç bir ifadede
Yakamla dudağım arasındaki mesafeyi yok sayıyor hala..
Tarih gibi bir hayat iki milada bölünüyor
Senden önce - senden sonra..
Zamanın pimi çoktan çekilmiş
Akrep ne zaman yelkovanı soksa
Damarlarımdan dağılır bir aşkın zehri
Ve ben,
Atardamarlarımdan atarım zehredilmiş bir aşkı..
Gözlerimde gözlerinin rengi
Avuçlarımda bir aşkın anatomisi
Ve öyle uzaksın ki;
Dokunabileceğini bilsem yaşlarıma
Şimdi ağlayacağım
Orhan VELİ tadında..
Ağlayamıyorum!
Alıp kendimi kuru bir hınçla ressamlığa vuruyorum.
Kuruyan bir gülün sesini çiziyorum dudaklarına
Öylece soluyor gülüşlerin tualde
Her fırça darbesiyle karaya bulanıyor tüm mavilikler
Öyle ya, her şairin bir MAVİ'si vardır..
MAVİ'siz bir şairin hükmü nedir tanrı katında
BİLMİYORUM...
2001
Şehir: istanbul
Doğum Tarihi:: 06.02.1982
|
