Gürkan Karanfil

Monoton

Can sıkıntısından, dilim kaleme vurdu yine
Mevsimlerden kıştı, soğuk odamım duvarlarında
Sanki ölü balıklar yüzüyordu gözlerimin denizinde
Sıcak ekmeği banıyordum peynirimin içine
Peynirim karanfil kokuyordu yalnızlığımda

Güneş bozuk para gibi yatıyordu, denizin kumbarasına
Oysa ne güzel kokuyordu sıcak ekmek
Sönmüş yanar dağın kızardığı zamanlarda
Doğru zamanlanmış çalar saatti bakışlarım
Her rüyaya daldığım akvaryumumda

Bu şiir toplam 742 kez okundu.
13.09.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı