Kudret ALKAN (lostworld)

Yalnızlık İnzivası

Kendine yapay bir dünya kurmuşsun.
Masum görünen bir yılan gibisin.
Gerçekler, makyajının altında.
Gözlerim, rimellerinin içinde.
Ve fotoğraflarım,
Dudaklarındaki rujlarda.

Senin içinde geziniyorum.
İki dudakta tek bir ölüm.
Ben yaşama veda ediyorum.

Üstündeki parfüme düşmüşüm.
Her yanım karanlık kokuyor.
İçindeki geceliğe düştüm.
Gecem sabahlara tutunamıyor.

Bak işte, rujların öpüşlerimi çiziyor.
Bir ressamın yüreğine düşüyoruz.
Ressam ısrarla,
Kara kalemini kullanarak,
Zalimliğine vurgu yapıyor.

Yorgun kalmış iklim gibiyim.
Baharım seni akıtamıyor.
İşte dostlar,
Bu yüzden doldum ve taştım.
Artık çizgiyi çoktan geçtim.
Şimdi hududu olmayan yollarda,
İnzivaya çekilen yalnızlık yolcusuyum.

Bu şiir toplam 663 kez okundu.
19.04.2007 13:51:21

• Yorumlar
• Yorum Yaz