Burhan Kale (KALE)

Adamlık...

Sen böyle değildin burnun havada,
Adamlığın gitmiş semerin kalmış…
Namın okunmuyor artık burada,
Adamlığın gitmiş semerin kalmış…

Kaç sene olmuştu yeni rastladım,
Merhaba diyerek bir adım attım…
Elim boş kalmasın diyerek tuttum,
Adamlığın gitmiş semerin kalmış…

Kalp kırmak sıradan işin mi oldu,
O makam boştu da seni mi buldu,
Koltuğuna karpuz kavun mu doldu,
Adamlığın gitmiş semerin kalmış…

Sanma ki büyüdün coştun sel gibi,
Malın mülkün kimdir gerçek sahibi…
Yolun açık olsun şimdi el gibi,
Adamlığın gitmiş semerin kalmış…

Nerede güldüğün coştuğun günler,
Eş dost kapısında koştuğun dünler…
Kendisi konuşur gölgesi dinler,
Adamlığın gitmiş semerin kalmış…

Saçına ak düşse gönlü karalar,
Tek dostu olmuş saklar paralar…
Yılandan beterdir baksa yaralar,
Adamlığın gitmiş semerin kalmış…

Bu kadar değişmez meyve dalında,
Haydi, git ey dostum uçan halında,
Kimsenin gözü yok korkma yalında,
Adamlığın gitmiş semerin kalmış…

Burhan Kale

Bu şiir toplam 442 kez okundu.
16.06.2014 16:13:54

• Yorumlar
• Yorum Yaz