rıdvan erez (rıdvanerez)

KALBİM İŞKENCE GÖRDÜ

KALBİM İŞKENCE GÖRDÜ

Bilemedim onun bir fahişeden farksız olduğunu…
Dönüp durduğunu ve çarksız olduğunu
Soyunun sopu’nun yok ırksız olduğunu

Etrafıma aşkını ördü
Kalbim işkence gördü
Bu işkence günler sürdü
O ise defterimi dürdü

Üzerine ihanet aldı çivileri çaktı.
Ve ayrılık ile kalbimi yaktı.
Ve ateş gibi bakışı ile baktı
Kalbim işkence gördü.

Yalan bir sevdasıyla
Seviyorum edasıyla
Defol sesi sedasıyla
Kalbim işkence gördü

Yapma dur dedim duymadı
Yani dediğim kurala uymadı
Aldı eline oyuncak gibi oynadı
Kalbim işkence gördü

Yeter dedim artık bırak.
O ise aşkımı yırtarak
İnletip kalbimi bağırtarak
Kalbim işkence gördü

İhanet duvarlarını etrafıma ördü.
Kalbim göremedi kördü
Yakalandı çaresiz işkence gördü
En sonunda defterini de dürdü
Çünkü bu işkence bir ömür sürdü.

Bu şiir toplam 285 kez okundu.
16.03.2014 12:34:36

• Yorumlar
• Yorum Yaz