ZEHRA ÖZMEN (fümeyye)

İÇİM ERİR HASRETİNLE

Tükendi kelimeler yetmedi hiç biri içimdeki ateşi tarif etmeye
Unutulmuyor eski günler
Okşadığım saçların,bakmaya kıyamadığım o güzel gözlerin
Her birinin hayaliyle can bulur bu beden
Dua ederim düşlerimde görmek için YARADANA,
Sen başını yastığa koyup yattığında ,
Ben saklamaya çalışırım gözyaşlarımı
Sen gittin de ne oldu bir harabe içinde yalnız kaldım.
Sahi sen hiç sevdin mi?
Bütün gece'acaba arar mı diye 'uyumadığın oldumu,
Yada sesi geldimi ansızın kulağına
Defalarca gitmesine rağmen kal diyebildin mi?
Koşabildin mi arkasından?
İçin sızladımı delicesine ölürcesine kana kana
Sevdin mi hiç?
Ben sevdim ben kendimdeki seni sevdim
Topraklar gibi susadım aşkına
Kurudum kaldım.
Gel görelim ki gittin vefasız demeye dilim varmıyor
Ah ah yaktında gittin
Ama bu yürek seni hep sever
Ömrü boyunca unutmaz o duman gözlerini
Sevdiğim layık olmasanda aşkıma
İçim erir hasretinle...

Bu şiir toplam 765 kez okundu.
17.02.2011 17:25:18

• Yorumlar
• Yorum Yaz