mevhibe karaman (mevhibe)

Dilenci Çocuk

Bayramdı anlamını henüz bilmediğim.
Mutluydu herkes,benim ise hiç tatmadıım bir duyguydu bu..

Çocuklar yepyeni elbiseleriyle sokakta oyun oynuyorlardı.Onlardan biri bir evin önünde bağırıyordu:Ahmet hadi gel oyun oynuyoruz.
Çocuk pencerden seslendi:Ben oynamayacağım,elbiselerim kirlenir.

Bir iç çektim.Kirlense ne olurdu sanki.Annesi güzelce yıkar,ütüler,onu öpe koklaya giydirirdi.

Ahh bir Ahmet de ben olsaydım.
Biri de beni sarsaydı
Biri de bana yavrum deseydi...

Sonra akşam oldu.Bir kadın oğluna sesleniyordu:Hakan hadi içeri gel çocuğum,üşütüp hastalanacaksın.
Gözlerinin içine baktım.Bana: "Sen de üşüme ,evine git." desin diye.
Demedi.Üstüne üstük bana iğrenerek baktı.Elim,yüzüm kirli diye mi,yoksa çirkinim diye mi?

Sonra bir adam geldi yanıma,para koydu önüme ve saçımı okşadı.İçim titredi.Ne olur bir daha okşa saçımı diyecektim,baktım ,utandım,diyemedim...

Yine akşam oldu.Yine bir gün daha bitti.Adını,yaşayıp yaşamadığını bilmediğim canım annem babam BAYRAMINIZ KUTLU OLSUN,ELLERİNİZDEN ÖPERİM.

Bu şiir toplam 656 kez okundu.
29.07.2007 14:12:40

• Yorumlar
• Yorum Yaz