Hikmet Aslan (hikmetaslan)

SON HUYUM

SON HUYUM

Sensiz gönlüm oluvermiş
Yoncalarla dolu mekan,
Izdıraptır işkencedir
Sensiz geçirdiğim her an,
Perişanım, çıldırmışım
Sen se beni hep mutlu san.

Çöl gibiyim, kupkuruyum,
Yağ gönlüme yağmurumsun.
Unutmadım, unutamam
Gel gönlüme gururumsun.
Unutmak mı? Unut bunu,
Son huyumsun son huyumsun.

Hasret tıpkı samyelidir,
Alev alev beni yaktı.
Bir yudumluk canım vardı,
Ayrılık dişine taktı.
Tükenmişim, yıkılmışım,
Kader bana yamuk baktı.

Naş gibiyim sapsarıyım,
Gir özüme sen ruhumsun.
Unutmadım, unutamam
Gel gönlüme gururumsun.
Unutmak mı? Unut bunu,
Son huyumsun son huyumsun.

Baktığım her şeyde varsın,
Guruptasın, şafaktasın,
Karşımdasın koşuyorum,
Serap imiş, uzaktasın.
Divaneyim, mest olmuşum,
Sinemdeki yumaktasın.

Sen gibiyim, dupduruyum,
Kan sözüme umudumsun.
Unutmadım, unutamam
Gel gönlüme gururumsun.
Unutmak mı? Unut bunu,
Son huyumsun son huyumsun.

13.03.1997
Subaşı / Iğdır
http://www.birciftkanat.net/hikmetAslanSiirleri/

Bu şiir toplam 732 kez okundu.
20.04.2009 00:16:02

• Yorumlar
• Yorum Yaz