Memduh ŞENOL

YORGUN

Yorgun

Yalnızca beynimle çalışıyorum.
Maden işçisinden daha yorgunum.
Eza''ya azab''a alışıyorum,
Darbe yedim dosttan artık kırgınım.

Işığa küskünüm, çıkmam hücremden
Tekrar dönüyorum kendi dünyama,
Gönlüm kurtulmadı yanık hicrandan
Sevdayı içmişim dem kana kana.

Bir cahil adam ki, ders verir bana
Kahrımdan büküldüm çaresiz kaldım.
İşte bu sözlerim ibrettir sana
Dün gece hayaller ufkunda yeldim.

Karanlık izbe''de gölge pezermiş
Yarenler ve dostlar meçhule gitmiş
Düşüncemi beyin örsle ezermiş
Doğmayan şafakta bir horoz ölmüş.

Alaşehir

Kaynak: Sevgi Yolu dergisi Sayı: 67

Memduh ŞENOL

Bu şiir toplam 456 kez okundu.
8.11.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı