SERBEST KÜRSÜ
EV Elimdeki kahvenin sıcaklığı ile buharlanmış camı temizlerken birden sokağın başında yalnızlığı gördüm sert adımlarla bana doğru geliyordu. Kapıdan içeri girdi. Kendinden emin bir şekilde ve bir o kadar emin adımlarla merdivenleri çıktı. Kapının önünde durarak YALNIZLIK: içeridesin biliyorum aç kapıyı BEN: evde yokum. YALNIZLIK: evde yoksan nasıl duyabiliyorum sesini BEN: peki sen yalnızlıksan ben senin sesini nasıl duyabiliyorum. uğur özmen / 14.09.2011
Bu yazı 761 kez okundu.
YORUMLAR |