yusuf polat

...

İltica ediyorum güzel gözlerine
Göster büyüklüğünü şanına yaraşır
Düştüm yollarına bakarak izlerine
Sılamla gurbetim birbirine karışır
İltica ediyorum güzel gözlerine.

Canımı koparıp da gitme bedenimden
Tuz basıp üstüne dayanamam yarama
Ayrılır yavaşça ruhum sanki tenimden
Elbet gelirim ardından gidersen ama
Canımı koparıp da gitme bedenimden.

Lambalar varsın aydınlatmasın yolumu
Alev alev yüreğimi aldım önüme
Bağlamış olsa herşey elimi kolumu
Durmam yine de, giderim doğru yönümde
Lambalar varsın aydınlatmasın yolumu.

Az ötede tutacakken tam ellerini
Ellerim boşlukta öylece kalakaldı
Daha deremeden vuslatın güllerini
Dikenleri ellerime takıldı kaldı
Az ötede tutacakken tam ellerini.

Lokman hekim gelse saramaz bu yaramı
Istırabım dayanılmaz bir biçimdedir
Bu dilim lâl olur, anlatamaz merâmı
Derdim sensin bilesin, dermanım sendedir
Lokman hekim gelse saramaz bu yaramı.

Şikayet edecek değilim, beklerim
Daha yolumuz var dedin, henüz erken
Gün üstüne gün, yıl üstüne yıl eklerim
Sen, şimdi olmaz, istemiyorum derken
Şikayet edecek değilim, beklerim.

El değmemiş çiçek gibi dağ sırtlarında
Seni sorarım herkese, seni ararım
Bir başıma kalmışım sevda yurtlarında
Ne koparmaya, ne koklamaya kıyarım
El değmemiş çiçek gibi dağ sırtlarında.

Yazmak isterken seni bir beyaz kâğıda
Düştü gözyaşım, kana boyandı beyazlar
Her harf, her kelime döndü birer ağıda
Döküldü ağzımdan dûlarla niyazlar
Yazmak isterken seni bir beyaz kâğıda.

Dönüp dursam da çöllerde Mecnûn misâli
Ferhat olup dağlardan çağlar da gelirim
Delilik deseler de görenler bu hâli
Kerem’i yakan da bu ateşti, bilirim
Dönüp dursam da çöllerde Mecnûn misâli.

Aşkın, yazılmasa da kanunu kalemle
Kaderidir aşıkların dert ile yanmak
Kül olup da havada savrulmak elemle
Bilirm kusur değil her dem seni anmak
Aşkın yazılmasa da kanunu kalemle.

Bu şiir toplam 618 kez okundu.
19.03.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı